Pamir Highway

After Eastern-European old city centers, Uzbek ancient sights & Kazakh steppe it was time for a change, heading for the hills.

Travelling in Uzbekistan & Kazakhstan by rail for over 3500km, it was time to say goodbye to my new favorite mode of transport, the sleeping train. As in Kyrgyzstan & Tajikistan there is hardly more then 500km of rail and most of it useless for getting around the country.

Arriving in Bishkek it was welcoming seeing other tourist again and being able to communicate in English again instead of pointing, grunting and drawing things like in Kazakhstan. It seems in Kazakhstan 1 in a million speaks English and with only a 15 million big population the number of conversation partners is rather limited.

From Bishkek the next stop was Osh, in the south. Getting to Osh took a bit more time(and patience) then expected. Once arrived at the Bishkek Avtovakzal(the main bus station) I had to find the right taxi, at the station the big busses all depart from inside the terminal, all smaller mini-busses and shared taxis are waiting outside the station on adjoining streets, parking lots and any available free space.
As I arrived late at the bus station, most taxis for Osh had allready left and my options were limited, in the end it took about 5 hours of waiting for the taxi to fill up with enough people to leave.

My taxi took me to Jalaj-Abad (+/- 2 hours from Osh) but due to the late hour of departure and the long drive we arrived at 1 o'clock at night, naturally all taxi connections to Osh were long gone. During a late night dinner with the driver I ran into the local English teacher who kindly invited me to crash at his place for the night and as he was going to Osh the next day anyway he could give me a lift in the morning.

From Osh the plan was to embark on the Pamir highway to travel to 'the roof of the world'. Getting started was a bit difficult, arranging a Jeep is not to hard, however finding other tourists to share the costs is, in the end I met another Dutch guy to share the costs with and after he got all his paperwork right we left the next morning early for Tajikistan.
The border crossing, at 4282mtr height, between Kyrgyzstan & Tajikistan was smooth and without any problems and no tedious baggage checks, the latter might have something to do with the driver handing over bags of drinks and watermelons to the customs officials...

Arriving at the Karakol lake(at 3900mtr altitude) we slept in a home-stay in the village of the same name, luckily with a fire heating the place during the cold night. The next day would be a short day but we did cross the highest point en-route, the Ak-Baital pass at 4655mtr, to Murgab(3576mtr). The ride only took about 1,5 hours mainly due to the driver now and then getting close to 120km/h which occasionally resulted in near head-aching collisions with the roof of the car when he overlooked a pothole or bump in the road and bounced over it at lightning speed.

Next morning we set out for the 325km long drive to Khorog in the west, which took 8 hours including two more mountain passes(4137mtr & 4272mtr) and numerous tea stops and one stop including hot fresh yak-milk.

From Khorog there are 2 possibilities to get to Dushanbe, either a long car ride (16-20 hours) or flying. Of course I opted for flying. Arriving at the airport at 7.30 in the morning trying to score a seat on the 16seater plane we first got told that there would be no flights that day and we should come back another day. Disappointed we went outside and started to bargain for a Jeep to take us to Dushanbe, however when the taxi was already coming to pick us up, an airplane landed and someone else informed us that there actually would be a second flight. Rushing back to the ticket-office we handed over our passports and the 2nd big wait started. After a lot of uncertainty & waiting, we finally took off at 16:30 for Dushanbe.

The flight itself, in a trusty Russian Antonov plane, was without a doubt the best flight I've ever taken so far, with the airplane scooting through valleys, in between mountains instead of flying over them.

From Dushanbe I will be heading back to Holland in a week, back to rain, windmills & clogs.
Last but not least, statistics and photo's:

Days: 127

Countries: 14

Kilometers land: +/- 13.500km

Kilometers air: +/- 15.000km

Kilometers total: +/- 28.500km

Kyrgyzstan photo's
Tajikistan photo's

Pamir Highway

Na Oost-Europese binnensteden, Oezbeekse archeologische moskeeën en Kazachse steppe werd het tijd voor iets compleet anders, namelijk bergen, kleine (2000m), hoge (7500m), met of zonder sneeuw.

Waar ik in Oezbekistan & Kazachstan nog ruim 3500km per trein heb afgelegd heb ik afscheid moeten nemen van mij nieuwe favoriete transport, de slaaptrein. In Kirgizië en Tadzjikistan ligt gecombineerd mogelijk nog geen 500km (onderontwikkelde) rails voor personenvervoer. Nu is dat niet echt een probleem, de landen zijn relatief klein (Kirgizië 5x zo groot dan Nederland, Tadzjikistan 4x) en de omgeving is de moeite waard overdag in plaats van er 's nachts doorheen te denderen per trein.

In Bishkek was het welkom weer eens een toerist te zien en de mogelijkheid te hebben om weer in Engels te communiceren in tegenstelling to het handen-en-voeten werk in Kazachstan waar ongeveer maar 1 op de miljoen Engels lijkt te spreken en met maar 15 miljoen inwoners levert dat niet veel conversatie partners op.

Vanuit Bishkek was het volgende doel Osh in het zuiden. Eenmaal aangekomen in de Bishkek Avtovakzal (Het busstation waarvan bussen, mini-bussen en gedeelde taxi's naar elke hoek van het land vertrekken) op zoek naar de juiste taxi, het systeem bij deze stations is redelijk simpel & chaotisch. Vanuit het officiele busstation vertrekken alleen grote bussen, de straten, parkeerplaatsen eromheen staan vol met auto's en mini-bussen en tig schreeuwende chauffeurs die elke minuut hun bestemming omroepen. Ik was nogal laat bij het busstation dus de meeste taxi's naar Osh waren al vertrokken, maar na een kleine 5uur wachten was de taxi dan toch vol en konden we vertrekken!

Mijn taxi ging naar Jalal-Abad (+/- 2 uur van Osh) vanwege de afstand en de bergen kwamen we uiteindelijk om 1 uur 's nachts aan in Jalal-Abad, niet echt het meest optimale tijdstip om een volgende taxi te regelen richting Osh... Tijdens het avond/nacht-diner met de bestuurder werd ik uiteindelijk uitgenodigd door de lokale docent Engels om bij hem in de woonkamer te overnachten, hij moest de volgende dag ook naar Osh dus dat kwam allemaal goed uit.

Vanuit Osh was het plan om aan de Pamir-Highway(door het Pamir gebergte) te beginnen richting Tadzjikistan. Een Jeep regelen om over de weg naar Murgab te gaan is geen probleem, echter andere (toeristen) vinden om de kosten te delen kan enigsinds problematisch zijn. Na 6 dagen een andere Nederlander gevonden die zijn documenten nog moest regelen en toen konden we vertrekken.

Vroeg in de ochtend vertrokken vanuit Osh richting Tadzjikistan, de grensovergang, op 4282m hoogte, ging soepel, zonder problemen en geen bagage controle, dat laatste kan te maken hebben met de tasjes drinken en watermeloenen die de bestuurder aan de douanebeambten overhandigde maar dat weten we niet zeker.

Aangekomen bij het Karakol meer(3900m hoogte) hebben we daar overnacht in het gelijknamige dorp, met gelukkig een haardvuur binnenshuis voor de koude nacht. De volgende dag zou maar een korte dag zijn, ongeveer 100km richting Murgab maar wel het hoogte punt van de reis, over de Ak-Baital pas(4655m). Dit alles werd voldaan binnen anderhalf uur, waar de bestuurder 120km/uur haalde op vlakke stukken wat, gecombineerd met het wegdek, nu en dan resulteerde in een net-niet kopstoot tegen het dak wanneer er een kuil of hobbel in de weg over het hoofd werd gezien door de beste man.

In Murgab(3576m, +/-6000 inwoners) hebben we de middag doorgebracht in de lokale bazaar(een troosteloze verzameling van zee-containers ingericht als winkels), wat rust gepakt en transport geregeld voor de volgende dag naar Khorog +/- 325km verder richting het westen.

De rit naar Khorog heeft uiteindelijk 8 uur geduurd, over berg passen (4137m & 4272m) en met tussenstops voor thee en hier en daar warme yak-melk(zuur, zout met dezelfde dikte als yoghurt) wat toevallig net werd gekookt toen we er waren door de vrouw-des-huizes. De laatste 50 km voor Khorog gaat de weg door de Gunt vallei met aan beide kanten bergketens van minimaal 3000m hoog en een helder blauwe rivier langs de weg.

Vanuit Khorog(2100m) zijn er twee mogelijkheden om naar Dushanbe te gaan, per jeep(550km, 16-20 uur) of per betrouwbare Antonov. De kosten zijn nagenoeg hetzelfde alleen het vliegtuig heeft maar 16 stoelen en vliegt over het algemeen maar 1x per dag. Tickets bemachtigen voor de vlucht vergt dan ook een combinatie van geld, geluk en heel veel geduld.

Om 7.30 in de ochtend waren we bij het vliegveld, in totaal 5 toeristen waarvan er 1 ook Russisch sprak. Na een uur of 2 wachten werd ons verteld door de verkoper dat er überhaupt geen vliegtuigen zouden zijn die dag. Teleurgesteld waren we begonnen aan het regelen van een Jeep naar Dushanbe toen er doodleuk een vliegtuig lande. Op het zelfde moment werd ons verteld dat er ook nog een 2e vlucht zou zijn die dag en dus verplaatsten we ons weer richting de kassa om een ticket te bemachtigen.

Lang verhaal kort; na veel onzekerheden of het 2e vliegtuig wel of niet zou komen vertrokken we uiteindelijk om 16:30 richting Dushanbe.

De vlucht zelf is nogal een ervaring, het overgrote deel van de reis vlieg je door de vallei tussen de bergen door, in plaats van eroverheen, links Afghanistan en rechts het Pamir gebergte. Zonder twijfel de beste vlucht die ik tot zover heb gemaakt.

Eenmaal in Dushanbe aangekomen ingecheckt in een oud Sovjet hotel, aan de buitenkant mooi gerestaureerd in tegenstelling tot de normale betonnen kolossen, aan de binnenkant groots maar met een schandalig jaren 70 behang met bijpassende dekens en alles in een bruinige kleur.

Over een week is de laatste etappe, vanuit Tadzjikistan richting Riga voor 6 uur en dan door naar Nederland en het einde van de reis. Last but not least de statistieken & bonus foto's (inclusief de laatste week)

Dagen: 127

Landen: 14

Kilometers land: +/- 13.500km

Kilometers lucht: +/- 15.000km

Kilometers totaal: +/- 28.500km

Foto's:

Kirgizië

Tadzjikistan